Abel Tasman

We genieten van de zomer in Nieuw Zeeland! Dat maakt de uitzichten nog mooier. Heerlijk. De afgelopen dagen hebben we in het Abel Tasman National Park een nieuw vervoermiddel aan ons repertoire toegevoegd: de kayak.

Zaterdag (3/2) werden we met een groep van een kleine 20 mensen per bus naar Marahau gebracht, de ingang van het Abel Tasman National Park. De ene helft van de groep ging wandelen en wij gingen met 6 anderen en een gids met een kayak de zee op. Eerst uitgebreide instructie. We peddelden langs de kustlijn, picknickten op prachtige goudgele strandjes (alleen per boot of te voet bereikbaar) en genoten van het mooie weer. 's Avonds overnachtten we in een lodge aan het strand.
Zondag (4/2) zijn we weer verder gegaan met de kayak. Deze keer gingen we ook wat verder de zee op om naar een eilandje te gaan waar een zeehondenkolonie huist. Ze zwommen onder onze kayak door !
's Middags weer gepicknickt en in zee gezwommen. Daarna werden de kayaks met een boot opgehaald en gingen wij lopend verder over de Coastal Track naar de volgende lodge, wederom aan het strand. 's Avonds hebben we een hele grote pijlstaartrog zien zwemmen in de zee, waar even tevoren Marion nog rustig was wezen zwemmen......
Maandag (5/2) zijn we met de hele groep naar het einde van de Coastal Track gewandeld. We moesten vroeg vertrekken, want het eerste gedeelte ging over een estuary (wie kan ons helpen aan het NL-se woord hiervoor ? het is het stuk land dat bij eb droogvalt). Ook deze dag was het weer prachtig weer en liepen we door bos en over/langs goudgele stranden. We hebben ook nog even gezwommen. 's Middags met een boot het hele stuk teruggevaren naar Kaiteriteri.
Het was een geweldige trip met een leuke groep mensen.
De buschauffeur was zo aardig om ons met fietsen af te zetten in Richmond, zodat we de volgende dag zonder extra kilometers de fietsdraad weer konden oppakken.

Dinsdag (6/2) zijn we van Richmond naar St. Arnaud gefietst. Van vlak landbouw-gebied kwamen we langzaam maar zeker in de bergen. Het was heel mooi weer, dus op en top genieten, ondanks het soms zware klimwerk.
St. Arnaud ligt aan het Rotoiti-meer en is de ingang naat het Nelson Lakes National Park. (Het lijkt wel of heel NZ uit National Parks bestaat. Wat ons betreft is NZ een groot National Park).

Vandaag (woensdag, 7/2) hadden we een relaxte fietsdag: de weg langs de Buller river was vlak of ging licht naar beneden. In no time waren we in Murchison. Wederom prachtig weer. Warm zelfs. Het enige minpuntje zijn de sandflies: hele kleine vliegjes die bijten en dan heel veel jeuk veroorzaken. De West Coast schijnt er vol mee te zitten. Als je fietst is er niets aan de hand, maar zodra je stilstaat, zitten ze overal. We fietsen dan ook met 3 lagen op onze armen en benen: 1 laag gel tegen de jeuk, 1 laag zonnecreme (factor 30+) en 1 laag anti-mug (anti-sandfly in dit geval).
West Coast, here we come!